IOT

به ارتباط اینترنتی بین اشیاء و تجهیزاتی می‌گویند که در محیط پیرامون ما قرار دارند. این لوازم یا اشیاء متصل به شبکه اینترنت می‌توانند با استفاده از نرم‌افزار‌های موجود در تلفن‌های هوشمند، تبلت‌ها، رایانه‌ها، گجت یا ابزارک‌ها، ساعت‌های هوشمند، تلویزیون‌ها و هر شیء دیگری به صورت از راه دور کنترل و مدیریت شوند.

اینترنت اشیاء یعنی ارتباط حسگرها و دستگاه‌ها با شبکه اینترنت که از طریق این ارتباط و تعامل بین لوازم متصل به شبکه و کاربران دارای دسترسی مجاز به این شبکه، امکان دیدن و کنترل لوازم متصل به شبکه برای کاربران آن فراهم می‌شود.این مفهوم می‌تواند به سادگی ارتباط یک گوشی هوشمند با تلویزیون یا به پیچیدگی نظارت بر زیرساخت‌های شهری و ترافیک باشد. از ماشین لباسشویی و یخچال گرفته تا پوشاک، این شبکه بسیاری از دستگاه‌های اطراف ما را دربرمی‌گیرد.

به عبارتی دیگر اینترنت اشیاء (IOT) یعنی مجموعه‌ای از اشیا و تجهیزات که به وسیله‌ اتصال به یک شبکه با یک‌دیگر ارتباط برقرار می‌کنند. این فناوری به مصرف‌کنندگان می‌تواند خدمات گوناگونی ارائه کند، برای مثال می‌توان به کنترل برخی از راه دور، اطلاع از شرایط محیطی خانه و.... اشاره نمود.

اتحادیه بین‌المللی مخابرات، اینترنت اشیاء را «زیرساختی جهانی برای جامعه اطلاعاتی که بر اساس فناوری‌های ارتباطی و اطلاعاتی دارای قابلیت تعامل‌ پذیری از قبل موجود و رو به رشد از طریق اتصال (فیزیکی و مجازی) اشیاء خدمات پیشرفته‌ای را ممکن می‌سازد»تعریف کرده‌ است.

طبق رهنمودهای اتحادیه بین‌المللی مخابرات «شیء» در عبارت اینترنت اشیاء یا به یک شیء از جهان فیزیکی (اشیاء فیزیکی) یا جهان اطلاعات (اشیاء مجازی) اشاره دارد که قابلیت شناسایی شدن و یکپارچه شدن با شبکه‌های ارتباطی را دارا است